Ik speelde het Ger-Consentspel in een groep die elkaar helemaal niet kende. Na uitleg van het spel verliep de eerste motie soepel en kwamen we snel tot consent.
De tweede motie liet ik uitzoeken door een deelnemer aan het spel. Ze koos voor het onderwerp Sociale Media en dan specifiek het plaatsen van berichten en foto's op Facebook over deze groep. Ongeveer de helft zat op Facebook, de andere helft niet. Deze motie bracht de nodige emoties teweeg. Sommigen hadden geen enkel probleem met het plaatsen van foto's en updates, anderen wilden het pertinent niet.

In de meningsronde ging het van 'helemaal niet' tot 'als ik maar niet op een foto sta'. Van 'niet taggen' tot 'leuk om te delen wat wij hier doen'. Van 'ik wil helemaal niet dat iemand weet dat ik hier ben' tot 'een foto mag wel, maar geen close-up'. Nogal wat uiteenlopende meningen dus.
Nadat we meningen hadden gedeeld in de meningsvormingsronde en een paar verdiepende rondes, wilde één van de deelnemers wel een voorstel doen.
Het eerste voorstel was dat er wel foto's op mochten maar alleen van mensen die dat wilden. Geen consent. Een tweede was dat er geen foto's, maar wel tekst, als het maar onherkenbaar was. Geen consent. Een ander voorstel had het over integriteit en nog een voorstel was dat er helemaal geen berichten en geen foto's geplaatst zouden mogen worden over onze situatie.
Op deze voorstellen kwam ook geen consent.
Toen kwam het voorstel om het helemaal vrij te laten en erop te vertrouwen dat wat in de rondes gezegd was, meegenomen zou worden in het besluit of iemand iets zou plaatsen of niet. Kortom de verantwoordelijkheid werd bij het individu gelegd en het vertrouwen uitgesproken.
Consent!

In de evaluatieronde hadden we het erover hoe wonderlijk het was dat een voorstel van heel strak en volledig afgebakend ineens kan veranderen naar heel open en vertrouwen op ieders integriteit.

Wat weer een mooi voorbeeld over hoe consent werkt en dat een oplossing heel anders uit kan pakken dan je vooraf voorziet.
Er was alom opluchting in een sfeer van lichtheid en het inzicht dat misschien niet alles in regels vastgelegd hoeft te worden, als er maar verbinding onderling is en begrip voor elkaars ideeën.

Gezien het besluit dat genomen is, geen foto van de groep die het betrof en een anoniem verslag waarmee het genomen besluit gerespecteerd is.

Wil jij met ons een voorbeeld delen van een voorstel waar consent op kwam, terwijl het kort daarvoor een heel andere kant leek op te gaan? Laat het in het commentaarveld hieronder weten.