'Een plek waar onze kinderen mogen opgroeien vanuit wat ze zelf willen leren, waar ze 'hun neus achterna' kunnen gaan. Waar 'natuur' en 'samen' centraal staan. Waar elk kind kan doen waar het goed in is en dat weer kan overdragen aan anderen. Waar kinderen en volwassenen gelijkwaardig zijn, omdat we weten dat elk mens(enkind) waarde heeft, nodig is en unieke eigenschappen heeft die allemaal helpen onze maatschappij vorm te geven.
Een learning community, passend bij het tijdperk en de tijdgeest waar we nu mee te maken hebben'.

Zo'n 20 jaar geleden dacht ik dat we bovenstaande droom op korte termijn zouden realiseren en dat dit grootse navolging zou krijgen. Omdat het tijd was. Samen met een paar enthousiaste mensen, vormden we een kernteam en richtten een eigen school op. Met vallen en opstaan, samen met leerlingen, begeleiders en ouders, realiseerden we wat we graag wilden. De kinderen floreerden, er ontstond veel creativiteit en er werd zichtbaar op hoeveel manieren 'geleerd' kon worden. Kinderen die in het reguliere systeem wegkwijnden, kwamen weer tot leven. Wat een dankbaar werk, en wat hard en hart werken!

Hoewel ik toen dacht dat deze andere vorm van leren snel een grote vlucht zou nemen, kwam die verwachting niet helemaal uit. Wel veranderde er veel. Er kwam een speciaal toezichtskader voor zogenaamde B3 scholen, er werd goed samengewerkt met de inspectie, bewijzen werden geleverd door de jaren heen dat het echt zo kon, de scholen ontwikkelden zich constant door. Talloze jonge mensen, waaronder mijn eigen kinderen, lieten zien dat het kon, dat het werkte. Op een manier waarbij leerlingen zelf bleven nadenken, eigen (moeilijke) keuzes mochten maken, faalden en leerden van hun fouten (die dus eigenlijk leermomenten waren), verantwoordelijkheid konden nemen voor hun eigen 'lerend leven' en op die manier een plek in mochten nemen in de maatschappij, passend bij hun overtuigingen en levensopvattingen.

Het universum werkt wellicht met een ander tijdpad dan ik voor ogen had ;), want ik had echt niet gedacht dat het bijna 20 jaar zou duren voor er grote groepen ouders zouden gaan beseffen dat hun kids wat anders nodig hebben op het gebied van leren, scholing, ontwikkeling.
Zou nu de tijd rijp zijn? Op Telegram zijn grote groepen ouders aan het onderzoeken hoe ze op een andere manier scholing kunnen vormgeven aan hun kinderen. Er zijn dromen van combinaties van permacultuur en onderwijs. Over combinaties van deels thuisonderwijs en deels elkaar ontmoeten in communities.
Het zal pionieren blijven, maar niet meer zoals het was begin van deze eeuw. Intussen zijn er ervaren learning communities waar je van kunt leren, zodat je niet meer helemaal zelf het wiel hoeft uit te vinden. Er zijn mensen die veel ervaring hebben opgedaan, bijvoorbeeld binnen het Democratisch Onderwijs die nieuwe initiatieven graag verder helpen.

In 2004 ben ik voor mijn droom gegaan, zelf een school opzetten om tegemoet te komen aan wat kinderen van nu nodig hebben. Ik nodig je uit dat ook te doen óf om aan te sluiten bij een bestaande school die ontwikkeling vormgeeft hoe jij het (ongeveer) graag zou willen.
Laten we nu, met elkaar, de grote ommezwaai maken en het onderwijs omturnen naar wat nu nodig is om onze kinderen te geven waar ze voor gekomen zijn in dit Aquarius tijdperk.
Ik help je graag op weg! Meer weten over scholen die intussen jaren ervaring hebben opgedaan als learning community? Kijk dan eens op https://www.democratisch-onderwijs.nl/
Ervaringen lezen van (oud)leerlingen van een democratische school? Bestel dan het boek 'Van verveling tot vervulling' https://deruimtesoest.nl/boek-verveling-tot-vervulling/
Of kijk een documentaire of andere films via https://deruimtesoest.nl/films