2018 was wat mij betreft een jaar waarin ik (weer) veel geleerd heb over gelijkwaardigheid. Deze keer vooral in combinatie met kaders en beslisruimte.
Hoe werkt gelijkwaardigheid in combinatie met verantwoordelijkheid? Kun je gelijkwaardig zijn op een stuk waar je geen verantwoordelijkheid kunt nemen voor de genomen besluiten?

Ik heb geleerd dat ik niet de enige ben die hiermee bezig is. Het speelde in mijn eigen organisatie en natuurlijk kom je het dan ook tegen in je omgeving en bij je klanten. Want als eenmaal ergens aandacht op zit…
Prettig om mijn eigen ervaringen weer mee te kunnen nemen in de praktijk en die nieuw opgedane wijsheid te kunnen delen als een gezichtspunt in de rondes die gehouden worden over dit onderwerp.

Hoe helder is het geworden dat gelijkwaardigheid vorm krijgt binnen bepaalde, afgebakende kaders. Daarbinnen is de beslisruimte gelijkwaardig.
Hoe belangrijk is het dan om eerst te weten wat de kaders zijn. Dat geeft niet alleen duidelijkheid waarover wel – en niet – besloten kan worden; het biedt ook veiligheid aan de deelnemers in het gesprek.

Rianca Evers-den Ouden publiceerde afgelopen maand haar boek Samensturing – Organiseren vanuit gedeelde verantwoordelijkheid.
Ik was aanwezig bij haar boekpresentatie en ben snel daarna het boek gaan lezen. Erg interessant en ik raad het je dan ook zeker aan.
Ze schrijft op bladzijde 102:
'... definieer (vooraf) transparant de kaders en de beslisruimte. Als je mensen vraagt om mee te denken en verantwoordelijkheid te nemen, wees dan helder over de kaders waarbinnen zich dit kan afspelen en leg ook uit waarom dat zo is. Gemakkelijk? Nou nee, het vraagt om een transparantie die niet gebruikelijk is in veel organisaties. Het laat geen ruimte voor verborgen agenda's...'

Dat dit de eerste stap is, wordt vaak vergeten. Als je hier niet mee begint, maar je meteen met de inhoud bezig gaat houden, dan kom je er gaande het proces achter dat het lastig, zo niet onmogelijk is om op deze manier samen te werken en besluiten te nemen. Want waarover mag je nu wel en niet meebeslissen? Gaat het om het inventariseren van ideeën en meningen en wordt vervolgens buiten de bijeenkomst de beslissing genomen of ligt het besluitrecht bij deze groep mensen? Best handig om dat vooraf te weten ;)

Wat mij betreft was dit een jaar waarin ik weer veel geleerd heb. Mijn eigen grenzen stellen; de domeinen binnen mijn organisatie helder definiëren en kunnen uitleggen waarom dat zo is; loslaten zonder te laten vallen; vertrouwen geven en ontvangen.

Hoewel het een intensief jaar was, kijk ik er met dankbaarheid op terug. Dankbaar om te weten dat we niet alles al hoeven te weten, alles al moeten kunnen, maar dat we onderweg zijn en van elke stap die we zetten mogen leren. Het besef dat we nooit uitgeleerd zijn, maar wel elke keer wijzer worden en deze wijsheid mogen delen met anderen, die daar ook weer door kunnen groeien. Heerlijk toch?!

Waarvan heb jij het meeste geleerd afgelopen jaar? Zou je het willen delen in het commentaarveld, zodat wij weer van jouw ervaring kunnen leren? Dank je wel!